بهار یعنی امید هنوز میتازد.
بهار یعنی چشم انتظاری برای روزهایی که میدانی قرار است بهتر از این باشد.
اصلا بهار شکوفه های درخت زرد آلوی حیاطمان است که به خاطر خانه نشینی به چشممان نیامده.اما میدانیم هست.میدانیم قرار است ثمر بدهد.در روزهایی که روشن تر از امروزخواهد بود.
بهار مثل قند هم میخورد میان روزگاری که زبانت حتی از توصیفش تلخ میشود.
با همه ترس ها.با همه تلخی ها اما میدانیم هیچ چیز نمیتواند جلوی آمدن بهار به خانه ها را .حتی در دوران "قرنطینه" بگیرد.!
.
امشب ساعت ۹ خوابیدم و طبیعیه که الان بیدار شم.حس کردم یه بوی عجیبی میزنه زیر بینیم.و وقتی پنجره رو باز کردم دیدم شکوفه های زرد آلو رو روی درخت.انگار واقعا دنیا هنوز میتونه جای خوبی برای زندگی باشه.این درختا .این درختا.❤
یه صدای خودستایی داره تو قلبم میگه:و بهاری که اردیبهشتش به نام من است.خخخخ
صبحت بخیر خودستاااا.
تو تاریکی اولش فک کردم برفه نشسته رو درخت.
حس عجیبیه .انگار این چن هفته تو خواب زمستونی فرو رفتم.
درباره این سایت